Boekoe Kita (loves) Green, een ode aan de Indische keuken

Boekoe Kita (loves) Green, een ode aan de Indische keuken

In Lifestyle, Persoonlijk by Roryblokzijl15 Comments

Ik zat echt te trappelen vanaf het moment dat ik wist dat het nieuwe kookboek Boekoe Kita Green eraan zat te komen. Natuurlijk heb ik Boekoe Kita – the original – in mijn bezit en heb ik er ook veelvuldig uit gekookt. Zo ook uit ‘Vis voor Beginners‘ trouwens. Een heel ander boek maar wél van dezelfde makers: Harold Pereira, Mirjam van der Rijst en Martien Holtzappel. Het is dan ook een gouden combinatie, deze makers van mooie (kook)boeken.

Het leest als een roman

Prachtige foto’s, zowel culinair als van de mens achter de receptuur. Heerlijke recepten die ook nog ‘maakbaar’ zijn en eigenlijk gewoon een prachtig, fijn leesbaar (kook)boek. Het leest als een roman. Volgens mij heb ik het vaker verteld. Mijn moeder las kookboeken als een roman. Echt boekenkasten vol, zo was het altijd bij mijn ouders thuis. En mama die geheel opging in de kookboeken, zo haar voorkeuren had voor auteurs maar er gek genoeg nooit uit kookte. Het lezen? Dat was genoeg voor haar.

Ciska Cress en Rieka Wattimena

Indische kookboeken vraag je? Ja, die had ze ook. Van Ciska Cress tot aan Rieka Wattimena. Maar de belangrijkste recepten? Die kreeg ze van haar moeder, mijn oma. Soms op papier maar meestal werd het mondeling overgedragen. And let’s be honest, met elf kinderen thuis (mama was een van de oudsten) moest ze ook oma wel helpen met koken, want oma redde het simpelweg niet in haar eentje.


Even een mini-collage van twee prachtige foto’s en de achterkant van dit mooie boek

Boekoe Kita (loves) Green

En dat is een beetje waar ik gevoelsmatig zit als ik in het mooie Boekoe Kita Green lees. Het is een ‘overlevering’, een familiegeschiedenis, meerdere verhalen, recepten. Het is: “Liefde voor wat je ooit proefde, rook en hoorde“, aldus Mirjam van der Rijst in haar voorwoord. Ik zou het niet beter kunnen vertellen.

Van generatie op generatie

Het is een boek om in te bladeren, intens te lezen (de verhalen), uit te koken (de recepten) en van te genieten. Een (kook)boek om te koesteren en – tezijnertijd – door te geven aan de volgende generatie. Zodat de kennis van nu overgaat: van ouder naar kind, van kind naar kleinkind. Generaties lang.

Love, peace and nasi goreng

Ik vond een briefje met deze tekst voorin dit prachtige boek. Briljant. En waar. Alles wordt een beetje mooier met nasi goreng. Brak? Nasi eten. Verdrietig? Nasi goreng helpt. Blij? Nasi goreng maken verhoogt de feestvreugde. En laat de nasi goreng zoals mijn opa dat lekker vond nu ook vegetarisch zijn. Een ui fijn snipperen en bakken. Ondertussen ei mengen met wat sambal oelek en klutsen. Dat doe je uiteindelijk bij het ui. Flink doorroeren. Al eerder gekookte en afgekoelde witte rijst erbij. Een scheutje ketjap manis erbij (die van ABC) al is dat een toevoeging van mijzelf. You are welcome!

Boekoe Kita (loves) Green, een ode aan de Indische keuken

Boekoe Kita Green, een groot familiekookboek om te delen

Terwijl familierecepten doorgaans ‘geheim’ zijn en zorgvuldig binnen de familie worden gehouden is Boekoe Kita Green eigenlijk een groot familiekookboek. Alles wordt gedeeld. Om weer met de woorden van Mirjam te spreken: “Life is too short not to share“. Zo duik ik meteen het verhaal van Vanja in een (bril-jant de groepsfoto’s van het gezin) en blijf prompt hangen bij het recept van de ‘Cavalo nero met sambal goreng tempeh’. Zo gaat dat met mij. Eerst lezen, dan inspiratie krijgen, vervolgens trek. En het dan willen maken. Meteen!

Tempeh goreng garit en tahoe tjah

Bij Michiel Sekan (ook een mooi levensverhaal) viel mijn blik op de ‘Tempeh goreng garit’. Mama kon altijd zo heerlijk de plakjes tempeh bakken. Voordat ze de schaal bereikten zat een vierde deel van de tempeh zo maar ineens in mijn buik. Zou dat met het recept van Michiel anders zijn? Van het stukje van Borka kreeg ik tranen in mijn ogen, de ‘Tjap tjoy paneer goreng’ zou ik graag eens proberen, net als de ‘Bami’ en de ‘Tahoe tjah’. Weet je trouwens dat ik nog niet eerder van ‘paneer’ heb gehoord? Weer wat geleerd.

Van Baru Belanda naar Boekoe Kita Green

En wat een prachtige foto’s en recepten van Pascal Jalhay. Zouden dit nu eindelijk eens recepten zijn die ook ik kan maken? Ooit heb ik eens iets uit zijn iconische boek Baru Belanda geprobeerd te maken, maar het resultaat was zo bedroevend (het uiterlijk van mijn maaksel dan) dat ik geen foto heb durven maken. De ‘Bami carbonara’ is intrigerend en – ook al is kind (nog) wars van paddestoelen, shiitake and such – dit gaat gemaakt worden. En ze gaat het proeven. Oe, de ‘Indomie met rode-uien compote’ klinkt ook goed! En waarom maak ik eigenlijk nog niet mijn eigen pindasaus?

Boekoe Kita (loves) Green, een ode aan de Indische keuken
Natuurlijk gingen we ook MIKO opzoeken, het ontzettend leuke restaurant waar de boeklancering van Boekoe Kita (loves) Green heeft plaatsgevonden. Altijd nieuwe plekjes ontdekken!

Adoeh, tempeh met spruitjes

Van het recept van de ‘Tempeh met spruitjes’ van Nicole krijg ik – ik schrijf dit op een zaterdagochtend, 10 uur – spontaan trek. Heerlijk! En wist je dat ik tempeh en tahoe alleen nog maar bij de toko koop? Geen oordeel (eigenlijk wel), maar dat wat je in de supermarkt koopt? Is het toch echt niet. Alle gerechten met ingrediënten die ik bij de toko koop zijn echt zoveel lekkerder. Waar mijn moeder zich vroeger kon laven aan de échte slager, groenteboer en poelier. Zo denk ik over de toko’s. Ik hoop dat ze altijd blijven bestaan!

On point: over Boekoe Kita (loves) Green

Goed, meer on point. Nu kan ik een samenvatting gaan maken van alle mooie verhalen uit het boek, of misschien beter nog. Inclusief een wishlist van alle recepten die ik intens graag ga maken. Want mijn blik viel nu ook op het recept van Nathalie van ‘Oerap Oerap’ (knapperige groenten met kokos). Maar ik heb het gevoel dat ik daarmee teveel verklap. En dat is niet de bedoeling van dit mooie vervolg op Boekoe Kita. Het is iets dat je zelf moet ervaren. Hoe mooi is dit als cadeau onder de kerstboom? Voor een ander, maar misschien ook wel voor jezelf.

Pepesan to the rescue!

Nog even… hoe lekker klinkt dit? Een ‘Broodje roerei sambal pepesan’? Ok, ik kan gewoon bijna niet meer stoppen. Met verlekkerd en likkebaardend kijken naar de mooie foto’s. Het inschatten of het gerecht iets is dat ik zelf ook kan maken. Ik heb trek, krijg trek en wil de komende dagen alleen nog maar Indisch eten. De zin: “Liefde voor wat je ooit proefde, rook en hoorde” kan niet beter gekozen zijn. Een mantra. Voor dit boek. Voor Boekoe Kita (loves) Green.

Heb jij al gehoord over dit (kook)boek vol mooie verhalen en heerlijke recepten?

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl

 

 

PS mocht je het boek aanschaffen (dat kan onder andere hier. Nee, ik heb geen aandelen. Wel veel enthousiasme) kijk dan eens stiekem op pagina 158… Adoeh, nieuwsgierig dese?!?