Mama doet een dansje!

In Persoonlijk, Shape by Roryblokzijl3 Comments

Mama doet een dansje!

Een dansje doen! Eerder had ik het al over feesten waar ik graag naartoe ga. Op de een of andere manier bereik ik vanzelf een punt dat ik het weer voel kriebelen. Als het te lang duurt dan moet er ook snel actie worden ondernomen. Zo kan het dus gebeuren dat ik een hele tijd niet naar een feestje ga en dan ineens twee weekenden achter elkaar wél. Heerlijk! Vorige week zaterdag was ik met een vriendin naar een reünie van Club Carribean in Amsterdam. En daar had ik zó genoten. Even een dansje doen. Energie opladen. 

Geweldige line-up!

Dus toen ik mijn andere vriendin daarover vertelde. En ik en passant ook nog vermeldde dat de line-up van de Wicked Jazz Sounds-clubavond van zondag wel héél erg fijn was… Toen was zij ook om. Het is wel altijd even puzzelen. Vriendin moest maandag gewoon om 8 uur present staan op haar werk. Ik heb natuurlijk een klein meisje wat veel aandacht nodig heeft. De laatste paar dagen heeft zij ’s middags niet meer geslapen. Toch bleef het feestje in ons hoofd  een ‘dansje’ doen.

Niet denken, maar (een dansje) doen

Resultaat: we zijn gewoon gegaan. Wel wat korter dan gebruikelijk. Maar wat was het weer fijn. Eerst bijkletsen onder het genot van een koffie bij De Balie. Daarna op weg naar de Sugar Factory voor de wekelijkse Wicked Jazz Sounds-clubnight. Altijd weer fijn om onze DJ’s weer te zien stuiteren op de dansvloer. Even moeten wennen maar al snel gewoon weer als eersten de dansvloer op (jaha, we waren een van de eersten, slik). En met name, heel erg veel gedanst. Goed voor je mind, goed voor je lijf.

’s Nachts een vrouw, ’s ochtends een vrouw

Natuurlijk is de dag erna wat pittig. De nacht was kort. Erg hyper thuis komen en dan direct slapen lukt mij niet echt. En natuurlijk wel gewoon om kwart voor zeven eruit. Want dat is dan wel weer heel erg fijn. Na het upbeat tempo van een lekkere dansavond weer thuis zijn bij mijn lieve dochtertje en man. Genieten van een gezamenlijk ontbijtje. Tuurlijk, wel met een dipje op de bank als dochterlief ’s middags héél even slaapt. Alleen maar koffie drinken klinkt verleidelijk maar is ook de oplossing niet. Gewoon stuiterend de dag door gaan. Dat is mijn remedie. Allemaal het resultaat van éven een dansje doen. Pittig? Ja. Erg? absoluut niet!

De moraal van dit verhaal?

Niet denken maar doen. En dan ook de dag erna niet zeuren. Tuurlijk, je bent moe en de dag doorkomen is best pittig. Maar ik kan je garanderen dat je de rest van de week hier veel profijt van zult hebben. Ik persoonlijk heb zoveel energie opgedaan dat ik weer even vooruit kan. En een mama die gelukkig is, daar wordt een kind ook blij van, toch? 

Mama doet een dansje!

Kies jij wel eens voor jezelf? En accepteer je dan ook de consequenties?

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl