Alles is maakbaar. Waar of niet waar?
Het is iets dat mij steeds meer opvalt. Alles is maakbaar tegenwoordig. The sky is the limit. Niets is meer รฉcht. Niets is meer zoals het was. Niets is meer zoals vroeger. Met het risico dat ik als een ouderwetse muts klink wil ik toch een aantal dingen noemen die ik vroeger niet kende. Of misschien was het er wel, maar werd de nadruk er minder op gelegd.
Een ‘bush’ down there
Ja, that’s right. Vroeger had men een naturel, grote bos schaamhaar hangen (brrr, not my cup of tea. Maar hรฉ, iedereen moet het voor zich weten, toch?). Werden de oksels niet geschoren. Misschien de benen ook niet. Laat staan dat men toen al bezig was met lippen opvullen, fillers en botox voor de lachrimpels, push-up bh’s. Alles was toen niet-maakbaar. Was het toen beter? Dat zeg ik niet. Maar ik heb wel het idee dat men meer tevreden was.
Killer lips
Kan je op twee manieren lezen. De injectables die zorgen voor vollere lippen. Of een schaamlipcorrectie zodat je schaamlippen er ‘mooier’ uitzien. Alles is mogelijk tegenwoordig. Niemand kijkt meer ergens van op. Alles is maakbaar. Is dat erg? Wat ik al zei, ieder moet het voor zich weten. Wat ik wel erg vind is dat hele jonge meisjes opgroeien met het idee dat zij niet ‘voldoen’ of dat alles maakbaar is.
Van cup B naar cup D
Een voorbeeld. Maakbaar. Tijdens mijn acteerlessen vertelde een meisje mij trots dat haar zusje op haar achtiende een borstvergroting kado had gekregen van hun ouders. Wie ben ik om daar een mening over te hebben? Tja, ik vind het gewoon jammer. Kijk, als er een medische noodzaak is of iemand is om de een of andere reden doodongelukkig. Be my guest. Maar als het alleen maar is om ‘mooier’ of ‘perfecter’ te worden? Jammer.
Zestien of veertig
Kijk je er anders tegenaan als je veertig plus bent dan wanneer je zestien bent? Ik ben dus bang van niet. And that scares me. Als we naar een Marijke Helwegen kijken dan struikelen we zowat over elkaar om onze mening dat dit “echt niet kan” te ventileren. Maar zelf grijpen we ‘en masse’ naar attributen om onzelf mooier en perfecter te maken. We kijken nergens meer van op. Of toch wel?
Perfect of perfectionisme
Waar ligt de grens? Je haar verven als je grijs wordt, goede anti-rimpel gezichtscrรจmes, niemand kijkt er meer van op. Een push-up bh, corrigerend ondergoed. Zelfs een botoxje of injectable zo nu en dan. Het raakt zowat ingeburgerd. Maar what about de eerder genoemde schaamlipcorrectie? Of een push-up ‘broekje’? Lees hier het leuke artikel van Serena van Beautylab over dit specifieke broekje. Grappig! Maar tell me, waar ligt de grens?
(Ik denk dat mijn grens bij oranje ligt)
Het lijkt wel alsof we steeds perfecter willen zijn. Waar ligt jouw grens?
Tot de volgende keer.
Rory Blokzijl