Een peuter moet veel kletsen
Zomaar een artikel wat mijn ouders een paar maanden geleden hebben uitgeknipt voor mij om te lezen. Soort van vakliteratuur voor mij. Alles wat te maken heeft met zwangerschappen, kinderen, moeders, ouders. Dat vind ik interessant. De volledige titel was ‘een peuter op school moet liefst veel kletsen’. In hetzelfde artikel wordt gesteld dat het voor kinderen tussen de 2 en 4 jaar oud belangrijk is om zich te leren concentreren, beheersen en plannetjes leren maken en uitvoeren. Uit onderzoek is gebleken dat kinderen die deze vaardigheden op jonge leeftijd ontwikkelen, later ook overweg kunnen met taal en rekenen. Is dat zo? En wat heb ik zelf eigenlijk gedaan tot nu toe?
Kletsen tegen je baby
Mijn dochtertje is inmiddels twee jaar en vijf maanden oud. Vanaf het prille begin ben ik tegen haar gaan kletsen. Praten. Niet alleen baby brabbeltaal. Nee, juist hele verhalen. Wel met verschillende intonaties. Ik vond (en vind) het belangrijk om haar uit te leggen wat ik doe. Soms ook met een korte toelichting waarom. Niet alleen praten, maar ook zingen, dansen,ย lachen. En dus gewoon heel veel praten. Voorlezen, ook zoiets. Vanaf een hele jonge leeftijd (3 maanden?) mee begonnen.
Praten, praten, praten
Dan zou je denken dat ons dochtertje heel vroeg is begonnen met praten? Nee dus. Niet exact. Maar vanaf het moment dat ze ging praten. Ging de ontwikkeling heel snel. Het valt mij op dat ze heel snel verbanden legt. Al vrij vroeg begon met het zeggen van zinnetjes als: “mama, eerst dรกt en dรกn...”. Woordjes als “tussendoor“, “gewoon” kwamen al vrij snel in haar vocabulaire omhoog. Ineens ging het razendsnel. Komt dat ook door ons? Door hoe wij bij Mila opย jonge leeftijd alย bezig zijn geweest met taal. Met heel veel interactie? Dat denk ik wel.
De basis is zรณ belangrijk
Omdat Mila niet naar een crรฉche of kinderdagverblijf is geweest, heb ik wel eens de angst gehad dat ze misschien zou achterblijven in bepaalde vaardigheden. Conclusie tot nu toe? Niets is minder waar. Ik heb het gevoel dat ik nu veel meer de ruimte heb gehad om een goede basis te leggen voor Mila. De dingen die een leidster normaal gesproken leert aan de kindjes? Dat heb ik nu zelf gedaan. Kinderen leren op een kinderdagverblijf samen spelen? Ook dat hebben wij thuis weten te realiseren. Spelen met een buurmeisje, veelvuldig naar de speeltuin gaan en daar met kindjes spelen. Ik heb nu de rust en de ruimte gehad om Mila de basisbeginselen bij te brengen.
Buiten spelen
Ook Huib heeft ontzettend veel aan ons meisje geleerd. De speeltuinbezoeken waarbij hij haar heeft leren klimmen, klauteren, glijden en schommelen. Het stoeien. Heel veel buiten zijn. De dingen waarvan ik natte handjes krijg, zoals behoorlijk hoog schommelen? Dat leert hij haar. Peuters leren van elkaar zegt iemand in het artikel. Helemaal mee eens. Maar of dat nu in een schools verband plaatsvindt, of juist thuis met je ouders en / of buurmeisjes, of buiten in de speeltuin met andere kindjes. Iedereen doet het op zijn eigen manier.
Computeren
Zo schattig. Het miezert een beetje buiten, maar Mila wil heel graag naar buiten. Met papa, haar loopfietsje mee. Ze ziet dat ik achter de pc zit, te schrijven aan dit artikel en wat zegt de kleine tweejarige? “Dag mama. Lekker computeren?” Taalkundig helemaal goed? Nee, dat niet.ย Maar zeย is lekker aan het kletsen. Dat zit wel goed met de taalontwikkeling.
Wat is jouw oplossing om taalachterstand te voorkomen?
Tot de volgende keer.
Rory Blokzijl
