Het universum luistert. Iets komt op het juiste moment op je pad

Het universum luistert. Iets komt op het juiste moment op je pad

In Persoonlijk by Roryblokzijl8 Comments

Het universum? Ik geloof erin. Op die manier dat hetgeen je nodig hebt, ook daadwerkelijk op je pad komt. In dit geval? Het onwaarschijnlijk mooie en bijzondere boek ‘Elke familie heeft een verhaal‘ (met als ondertitel: ‘Over de erfelijkheid van liefde en verdriet’) van Julia Samuel. Het komt niet vaak voor dat ik een persbericht lees en dat ik direct het desbetreffende boek wil (en ga) lezen. Dit boek raakt mij diep. Het is intens. Het komt binnen.

Elke familie heeft een verhaal

Want hoe waar is dit. Elke familie heeft een verhaal. Een verhaal van liefde, verdriet, vreugde en verlies. Hoe wij met de dingen en mensen omgaan heeft een verleden. Want hoe gingen onze ouders en grootouders met gebeurtenissen om? En wat daarvan – van hun gedrag. Hun onverwerkte leed of trauma – loopt door in de familielijn? En heeft daardoor invloed op onze gezondheid en ons geluk. Inzicht hierin is zo van belang. Want met behulp van dat inzicht en door het trauma aan te gaan, kunnen we ervoor zorgen dat het niet doorgaat naar de volgende generatie maar stopt bij jezelf.

Het universum stuurt dit boek op mijn pad

Julia Samuel heb ik – als schrijfster van het boek – leren kennen als een empathische en inlevende vrouw. Ze analyseert elke (familie-)situatie op basis van de laatste wetenschappelijke inzichten, maar ook op basis van haar eigen inzicht. Waardoor het leest als het verhaal van ‘eigen’ familie. En waardoor je niet wilt stoppen met lezen en leren. Want dat je door het lezen van dit boek zelf heel veel inzichten opdoet. Dat is zeker.

De erfelijkheid van liefde en verdriet

In mijn geval kwam dit boek op het perfecte moment. Het universum heeft geluisterd. Geen toeval dus. Ik denk dat ik nu meer inzicht heb, waar het in de lijn van de familie van mijn partner anders ging en waar dat in mijn eigen familie spaak liep. Ik zeg dit zonder oordeel overigens. Want daar gaat het niet om. Waar het dan wel om gaat? Het is heel herkenbaar, mooi en tegelijkertijd verdrietig om te lezen (en in te zien) hoe de dingen door kunnen werken in de familielijn.

Alles wat je niet aangaat, geef je door

Het klinkt heel kort door de bocht, maar het is – voor mij – ook echt zo waar. Alles wat je niet aangaat, geef je door. We zijn en worden nu eenmaal beïnvloed door onze familie en hoe zij met bepaalde zaken (niet) omgingen. Ik vind het heel belangrijk om het te herkennen, erkennen en aan te gaan. Om ervoor te zorgen dat het doorleefd wordt. Zodat het eindigt bij mij. En niet doorgaat richting mijn kind.

Heftig maar helend, dat brengt het universum mij

Zware kost, hoor ik je denken. En dat is ook zo. Maar gek genoeg is het op hetzelfde moment louterend. Het is helend en het doet iets met je. Wel is het een boek dat je in fases moet lezen, anders wordt het snel teveel, te intens. Ik heb het trouwens ook niet eerder meegemaakt dat ik hele passages heb onderstreept omdat die zo ongelooflijk ‘on point‘ lijken te zijn met mijn eigen situatie.

Het Indische in mij…

Ik kan letterlijk (in)zien waar ons gedrag vandaan komt. En – beter nog – waar ik mijn aangeleerde (of doorgegeven) gedrag heb aangepast aan de Rory die ik diep van binnen zelf ben. Tegelijkertijd zie ik dat ik er nog niet ben en dat ik mijn gedrag kan herleiden naar in ieder geval de generatie voor mij. Ik zal, ook al is het persoonlijk, een voorbeeld geven. Ik heb van huis uit meegekregen om niet teveel te vertellen over jezelf aan anderen. Dat kan namelijk allemaal tegen je gebruikt worden. Over moeilijke dingen heb je het niet (dezelfde reden als hiervoor) en emoties? Die laat je zeker niet zomaar zien.

Ik ben eruit gestapt

Ik zie hierin veel terug van ‘het Indische’. Wegkijken, niet bespreken, het binnenskamers houden. Mijn moeder had – denk ik – exact het gedrag van vorige generaties overgenomen en waar ik dat jarenlang ook zo heb gedaan, ben ik er op een gegeven moment – deels – uitgestapt. Ik kan niet eens meer zeggen wanneer het precies begon te kantelen, te veranderen. Maar ik ben heel blij dat ik het ben aangegaan, want ik zie hoe anders mijn kind de dingen aanpakt, nu al. En daar ben ik dankbaar voor en blij mee.

In raadsels praten

Praat ik in raadsels? Misschien, maar de bottom line is denk ik wel duidelijk. Ga de dingen aan. Blijf er niet mee doorlopen. Houd het niet binnen. Dat zeg ik nu vol bravoure, maar ook in mijn eigen relatie merk ik dat ik weleens dichtklap. Waar ik mijn beste vriendin letterlijk álles vertel, merk ik dat ik dat thuis niet doe. Als iemand anders moeite heeft met praten zou ik niet moeten dichtslaan. Toch is dat wel wat er gebeurt. Afijn, dat zegt dus wat over mij. En hoe ik tóch (nog) niet alles aanga.

Je leest. Iedereen heeft wel wat te leren hierin. Al met al is dit een boek dat ik ten volle aanraad. En eentje die – ook al ben ik goed bezig met opruimen – als een van de weinige boeken bewaard gaat blijven. Dat is in ieder geval wat het universum mij heeft gebracht.

Geloof jij in dat het universum de dingen voor je regelt?

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl

 

Dit boek heb ik toegezonden gekregen

Verkrijgbaar als paperback bij Uitgeverij Balans voor € 23,99