Ineens besef je het. Dit jaar is mijn 'bijna 50ste, maar nog net niet'-verjaardag

50?!? Vijftig, vijf-tig. Ja, ik weet het. Ik moet het ook maar herhalen en herhalen en dan nog hoor ik eigenlijk niet goed wat ik zeg. Of eigenlijk hoor ik het wel, maar begrijp ik het niet goed. Let wel. Het is dit jaar dan ook mijn ‘bíjna’ 50ste verjaardag hè. Let’s face it. Het is natuurlijk wel een generatie-dingetje. Steeds meer oud-klasgenoten, kennissen en vrienden naderen ‘The Big Five O’.

Foto van de voorkant van mijn uitnodigingskaart van Kaartje2go in de categorie ‘blurry but perfect’

Zó blij met deze supermooie uitnodiging, gemaakt bij Kaartje2go. Dit is er weer eentje om te bewaren…

30 jaar? Dan ben je al stokoud

Gek, ik zei het al eerder. Waar ik vroeger als kind ooms en tantes van 30 jaar echt stokoud kon vinden, voelt dat nu – nu ik zelf de 50 jaar nader – zó totaal anders. Ik heb natuurlijk nog een klein meisje van 7 jaar om mij heen dartelen. En – eerlijk is eerlijk – ik word nog steeds jonger geschat. Onlangs nog was ik in gesprek met een vrouw die op een gegeven moment vroeg hoe oud ik eigenlijk was. “Want ik was vast veel jonger dan zij“. Uiteindelijk bleken we nagenoeg dezelfde leeftijd te zijn. Just saying.

Verjaardagsslinger gemaakt door ons lieve dochtertje en hoe leuk is het als iedereen kan genieten op je feest(je), van groot tot klein

The Big Five O

Maar goed. Die ‘Big Five O’ dus. Het is in Nederland best gebruikelijk om er een behoorlijke heisa van te maken. Onlangs nog zag ik het verderop in de straat. Een man werd ‘verrast’ met een opblaasbare Opa-pop (Abraham) in een scootmobiel ter gelegenheid van zijn vijftigste verjaardag. Ik bedoel, wat zet je daar eigenlijk mee in de wereld? Ik ben 50 jaar dus nu ben ik een oude Opa? Natuurlijk is er niets mis met de manier waarop men het viert. Dat moet iedereen voor zich weten. Maar toch. Dit is niet mijn manier.

Mijn ‘bijna-50ste-maar-nog-net-niet’ verjaardag

Waar ik dan juist vooral mee bezig ben? Waarom zo’n aandacht schenken aan een rond getal als 50? Hoe leuk zou het zijn om juist een feest te geven voor ‘mijn bijna 50ste, maar nog net niet’-verjaardag? Een feestje wat de aanloop naar een zogeheten kroonjaar alleen maar leuker maakt. Waar veel mensen als ze ouder worden hun verjaardag liever niet meer vieren (en ja, ik heb mij daar ook schuldig aan gemaakt) merk ik dat ik naarmate ik ouder word, het leven alleen maar heel graag vier. Iets met blij zijn dat je ouder mag worden. En dat vieren.

Dit jaar hebben mijn Marokkaanse vriendin en haar dochter de hapjes verzorgd

Veertig en voor het eerst … moeder

Want hoe bijzonder is het eigenlijk dat je tegenwoordig met veertig en dus zelfs met vijftig jaar eigenlijk helemaal niet zo oud meer bent – of dat zo ervaart – als járen terug. Toen was je misschien ook daadwerkelijk moe, uitgeblust of uitgeput. Terwijl nu de mogelijkheden onbeperkt lijken. Een nieuwe carrière of andere baan na je vijftigste? Check. Een (niche)blog starten op je veertigste en een beetje? Check. Je eerste echte fotoshoot na je veertigste – en die nog superleuk is geworden ook? Check. En het aller-, allerbelangrijkste, dierbaarste en waardevolste… moeder worden na je veertigste? Double check!

Waar een verjaardag is … moet gegeten worden

Bijzondere uitnodigingen voor een bijzondere verjaardag

En daar horen natuurlijk ook leuke, toepasselijke verjaardag uitnodigingen bij. Fysieke uitnodigingen. Die meteen ook een herinnering zullen zijn aan een mooie dag. Ik vond mijn perfecte uitnodiging wederom bij Kaartje2go. Ik heb het overigens niet over een megagroot feest, met alles en iedereen die je ooit hebt gekend. Nee, ik heb het over een intieme gathering, een gezellig samenzijn, een viering van het leven. Ik hoopte natuurlijk van te voren dat het weer wel mee zou werken (als je jarig bent in september is het duimen voor een mooie nazomer), maar zo niet, dan zou ik ook mijn maatregelen treffen. Want een verjaardag vieren kun je zowel lekker binnen doen als buiten.

Wat een geluk met het mooie weer afgelopen weekend. Zo hebben we het binnen èn buiten kunnen vieren

Het feestje dat de aanloop naar een kroonjaar alleen maar leuker maakt

Afwijkend gedrag? Een kroongetal moet je groots vieren? Nou nee, dat vind ik niet; in ieder geval niet persé. Nu vertoon ik – volgens de standaard normen – toch al ‘afwijkend’ gedrag. Omdat ik ook onze bruiloft heel anders heb georganiseerd dan gebruikelijk. Diegenen die we uitnodigden, bleven ook echt de hele dag bij alles. Dus de ceremonie, receptie, het diner èn het feest. We kozen dan ook niet persé voor alle familie. Het was meer een mengeling van geselecteerde familieleden en onze meest dierbare vrienden. Tja, dat zorgde inderdaad wel voor wat gemor. Toch zou ik het nu (ruim 16 jaar later) niet anders doen.

Mijn verjaardag

Die verjaardag dus. 49 jaar. Mijn ‘bijna-50ste-maar-nog-net-niet’ verjaardag. Had ik het anders willen vieren? Stilletjes voorbij laten gaan? Nee. Dit is wat ik ons kind wil meegeven. Wat ik trouwens mijzelf ook wil meegeven. Het leven is om te vieren. Laten we niet uitstellen tot speciale gelegenheden, kroonjaren, of andere ‘bijzondere’ momenten. Haal die champagne uit de koelkast op een gewone doordeweekse avond, een zondagmiddag en proost. Op het leven!