Maak niet van jouw verwachting mijn verplichting!

Maak niet van jouw verwachting mijn verplichting!

In Persoonlijk by Roryblokzijl14 Comments

Je moet wel onder een steen hebben geleefd om deze briljante uitspraak van Guido Weijers tijdens zijn oudejaarsconference niet te hebben gehoord. Ok, hij was geïnspireerd door Derek Otte met deze uitspraak die nu viral gaat, maar dat maakt de uitspraak niet minder waar. Waar ik het over heb? “Maak niet van jouw verwachting mijn verplichting“. Briljant, ik kan niet anders zeggen.

Fuck off!!! Maak niet van jouw verwachting mijn verplichting!

Waarom ik dat zo vind? Omdat we op de een of andere manier (bijna) allemaal het wel moeilijk vinden om ‘nee’ te verkopen, om minder aardig te worden gevonden. En laten we eerlijk zijn. Zeggen we stiekem niet daarom vaker ‘ja’ op vragen en zaken waar we eigenlijk hartgrondig ‘NEE’ tegen willen zeggen of schreeuwen zelfs?

“We zijn nog aan het oefenen”

Grappig ook dat de opmerking – in mijn beleving – deels sloeg op het thema kinderen krijgen. Want daar heb ook ik best het een en ander van naar mijn hoofd geslingerd gekregen. Zo ergens rond mijn 23ste begon het: “Moeten jullie niet eens aan kinderen beginnen?“. En het tenenkrommende antwoord – vond ik toen niet overigens – van mijn partner: “We zijn nog aan het oefenen“. Heeft hij dat echt gezegd? Ja dus.

Losjes maar dwingend

Afijn, dat is niet bedoeld als een oordeel. Wel als een bevestiging van de kreet: “Maak niet van jouw verwachting mijn verplichting“. Want je denkt toch niet dat zijn antwoord als grappig of bevestigend was bedoeld? Nee, destijds waren we er nog niet mee bezig en met zo’n quasi grappig antwoord druk je meteen al het gevraag de kop in. Later was het een manier voor ons om te dealen met het verdriet dat zo’n losjes – maar in onze optiek dwingend – gestelde vraag veroorzaakte.

40envoorheteerstmoeder

Want waar denk je dat de naam van mijn blog vandaan komt? 40 en voor het eerst moeder. Het impliceert wel het een en ander. Natuurlijk had ik eerder kinderen willen krijgen. Graag zelfs. Maar soms loop het anders. En misschien was dat wel ‘meant to be‘. Geen idee. Feit is dat ik op mijn veertigste spontaan en onverwacht zwanger raakte, op het moment dat we dachten afscheid te moeten nemen van een droom – en misschien wel van elkaar. Want een onvervulde kinderwens gaat je niet in de koude kleren zitten.

Laten we elkaar respecteren

Voor ons was dat dus zo hè? Hiermee ga ik niet een standaard neerzetten van hoe je jezelf wel of niet moet voelen bij een onvervulde kinderwens. Nogmaals. De een wil ze gewoonweg niet, de ander kan ze niet krijgen, een derde heeft geen partner, een vierde wil het niet alleen doen. Alles kan. Alles mag. Alles is goed. Geen oordeel. Laten we elkaar respecteren. Goh, en dat allemaal naar aanleiding van de uitspraak van cabaretier Guido Weijers.

Het raakt mij…

Weet je dat ik helemaal niet houd van oudejaarsconferences? En zonder te oordelen. De conference van Claudia de Breij heb ik dan ook maar in een ruk doorgekeken. Maar waar het bij haar misschien officieel allemaal meer klopt en het gelikter in elkaar zit, heeft de conference van Guido Weijers mij echt geraakt. Of dat alleen komt door de uitspraak: “Maak niet van jouw verwachting mijn verplichting?” Dat niet, wel door de oprechtheid waarmee alles uitgesproken en uitgebeeld werd.

De Rory die ik altijd ben geweest

Waarom deze uitspraak mij persoonlijk zo raakt? Omdat ik – eindelijk – van een ja-knikker, van iemand die doet en zegt wat wenselijk is, van iemand die zich in een hokje liet stoppen, van partner zijn van, van ideale werknemer, van ‘alleen maar laten zien wat mooi is’, écht aan het veranderen ben. In de Rory die ik van binnen altijd ben geweest. Sprankelend, vrolijk, enthousiast, echt. Veel meer in mijn gevoel en veel minder in mijn hoofd.

Dank je Guido, voor deze mooie bevestiging in woorden, van het gevoel dat ik (be)leef.

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl