Teveel willen doen in te weinig tijd

Teveel willen doen in te weinig tijd. wie herkent dit niet?

Het begin

In het begin, vlak na de geboorte leef je in je eigen wereld en volg je het ritme van soms wel 12 voedingen per dag met tussendoor maar een half uur tot een uurtje ’tijd’ om te eten, te douchen, aan te kleden…of niet en gewoon in pyjama te wachten op de volgende voeding.

Na de eerste maanden

Naarmate de maanden vorderen kom je meer en meer uit je eigen kleine wereld van slapen, voeden, zelf eten, voeden, zelf veel drinken (zeker bij borstvoeding!) en ga zo maar door, en tussendoor probeer je elk klein rustmomentje te pakken dat je kan. In mijn geval – altijd tussendoor dingen ‘moeten’ doen en de rustmomentjes negeren – schiet dat dus niet op. Totdat je oververmoeid bijna neervalt en wel je rust moet pakken. Je wilt simpelweg teveel doen in te weinig tijd!

En dan is je baby ineens 1 jaar. De tijd leek zo langzaam te gaan en toch ook weer heel snel. Alles positief bekeken natuurlijk. Je wilt dat je baby zoveel mogelijk leert en je wilt haar zien groeien en toch wil je elke fase zo lang mogelijk laten duren. Ineens weet je bijna niet meer hoe het schema van 12 voedingen ging of hoe ontzettend klein ze was of dat ze alleen nog maar op haar rug in de box kon liggen.

Fases

En weer begint een andere fase. 126 keer hetzelfde boekje lezen (en dan via google zien hoe goed dit is voor je kindje! Hoeveel ze hiervan leert, hoeveel veiligheid ze hiermee ervaart), het griezelig vinden om grotere stukjes brood of ander eten te geven, het allemaal zo goed mogelijk willen doen (niet fase-gebonden overigens, als het goed is is dit een blijvend iets. Voor mij in ieder geval wel) en toch dan tussendoor, in de kleine stukjes tijd die je overhoudt veel willen doen. En dan bedoel ik niet alleen huishoudelijke klussen. Je wilt jezelf ook blijven prikkelen, zodat je niet alleen een goede moeder bent voor je kindje, maar ook nog jezelf!

Kramp!

Zo komt het dus dat ik met verkrampte schouderspieren achter de pc van alles en nog wat aan het doen ben. Teveel doen in te weinig tijd dus. En je wilt zóveel doen in zó weinig tijd, dat je op het puntje van je stoel zit en krampachtig lijstjes afwerkt. Hmmm, dit kán anders… wordt vervolgd.

Of je nu wel of geen kinderen hebt; in deze jachtige tijden heeft iedereen wel eens last van tijdgebrek. Hoe gaan jullie daarmee om?

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl