Wanneer komt de tweede?

Wanneer komt de tweede? Toen ik onlangs vroeg waar jullie over wilden lezen was dit een (heikel) onderwerp wat naar boven kwam. De impertinente vraag wordt het ook wel genoemd. En dat begrijp ik. Want ik ervaar het ook zo. Een handjevol mensen weten dat het door omstandigheden voor mij heel moeilijk, zo niet bijna onmogelijk was om zwanger te worden. Het was en is dan ook voor ons een groot wonder dat wij inmiddels ouders zijn van een bijna tweejarig meisje. En dan is het ook nog eens ‘spontane’ zwangerschap geweest. Alsof het zo heeft moeten zijn. 

Kwetsend

En als je dan helemaal in de roes zit van geluk, gewenning en ontzettend veel drukte. Dan beginnen soms na een paar maanden al de ‘steelse’  opmerkingen te komen. “Leuk hé? Fijn hé. Wanneer komt de tweede?” En dan ben je ook nog eens een ‘iets oudere’ moeder. Dus tel maar uit. De impertinente vraag wordt dan vergezeld van de opmerking: “Zo jong ben je niet meer. Je moet wel opschieten“. Nog erger wordt het als men je beticht van egoïsme: “Wanneer komt de tweede? Het is niet leuk voor je kind om als enig kind op te groeien“. Erger kan je mij niet kwetsen.

Als iets niet vanzelfsprekend is

Ik heb er erg veel verdriet van gehad. Verschrikkelijk, tenenkrommend en kwetsend! Het gros van de mensen heeft waarschijnlijk geen idee of neemt niet de moeite zich te verplaatsen in de andere persoon. Staat er niet bij stil dat een kind krijgen soms niet de gewoonste zaak van de wereld is. Staat er niet bij stil dat je misschien heel moeilijk zwanger kan raken. Of dat het zou kunnen dat men het graag gewoon bij één kind wil houden. Want dat kan ook.

Persoonlijk

In mijn geval? Tja, ik ben wat ouder. Het was een zware bevalling, met uiteindelijk een spoedkeizersnede. Ik merk toch dat de zwangerschap, de bevalling en het leven erna zwaarder is dan wanneer je twintig bent. Natuurlijk hebben we erover nagedacht. Grondig. Over die tweede. Heel veel zelfs. Met name door de opmerkingen, vragen en aannames van sommige mensen in mijn omgeving. Wij zijn tot de conclusie gekomen dat dit voor ons het beste scenario is. Basta! En we zijn dolgelukkig dat we toch nog een kindje hebben mogen krijgen. Want een kind ‘krijg’ je, en ‘neem’ je niet.

Hoe reageren jullie op een impertinente vraag?

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl