Wat ik heb geleerd in december

Als je een tijd lang alleen maar druk bezig bent. Min of meer in een soort van standaard schema dag voor dag doorloopt. En er komen een aantal dagen aan – in december – wanneer je samen vrij bent. En je dus iets met zijn drietjes kunt doen. Als gezin. Dan heb je wellicht de neiging om teveel activiteiten in te weinig dagen te willen proppen. Een soort van overkill aan leuke dingen. Laat dat nou precies zijn wat ik heb gedaan.

Een retedruk jaar

Let’s face it. We hebben het ontzettend druk gehad. Manlief met zijn ontzettend leuke, maar wel behoorlijk drukke baan. Ik met alles wat betrekking had op Milaboekjes, het kinderyogabordspel en mijn blog. Tussendoor nog de lopende zaken. Peuter wordt binnenkort kleuter en gaat naar school. En nog veel meer. Natuurlijk hebben we zo nu en dan een datenight. Gaan we met peuter naar peuterdansen, wandelen in Naarden-Vesting, naar het café. Maar toch.

Rollin’, rollin’, rollin’ in december

Aldus hadden we een aantal maanden geleden kaartjes voor het Wereldkerstcircus in Carré geboekt voor 20 december. Maar besloot ik begin december om spontaan dé kerstmarkt in Osnabrück te willen bezoeken. En natuurlijk een nachtje een Airbnb boeken, want anders werd het wel een hele lange reis voor een 3-jarige. Dat kon eigenlijk alleen nog van 18 op 19 december. Je leest het wellicht al. Het was wat veel. Niet alleen voor voor ons, maar zeker ook voor peuter.

Ja, ik hoor het al…een longontsteking

Hoe het zo gelopen is? Waarschijnlijk heeft ze wat bacillen opgepikt bij de peuterspeelzaal. Of zou het toch komen door het drukke programma in december? De drukte in de open lucht van de kerstmarkt? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat ik het voortaan anders ga doen. Want toen peuter van verkouden alleen maar zieker werd. En ik het niet vertrouwde. De huisarts mij de 23e kon vertellen dat Mila een longontsteking had. Toen brak het angstzweet mij uit.

Huilend bij de apotheek staan

Vanaf dat moment kon ik mij alleen maar zorgen maken. Ik was er gelukkig heel vroeg bij. Ze kreeg een 7-daagse antibioticakuur. En nog medicatie voor de benauwdheid. En dat was dat. Maar ik stond wel huilend bij de apotheek. Dacht bij mijzelf: hoe heb ik nu niet kunnen zien dat ze benauwd was. Ik voelde mij falen. Falen als moeder. Ja, ik weet van mijzelf dat ik de neiging heb om (over)bezorgd te zijn. Zelfs de huisarts viel het op: “Zou je daar wellicht wat aan willen doen?” Vroeg zij mij goedbedoeld.

Blinde paniek

Weet je. Het is iets wat de kop opsteekt. Als er teveel tegelijk gebeurt. Als het te druk is. Zoals in deze december maand. En wanneer er dan ook nog iets aan de hand is met mijn kind. Iets ernstigs. Want een longontsteking is best serieus. Dan trek ik het even niet meer zo goed. Kan ik niet meer logisch nadenken. Gaat de paniek overheersen. Geloof mij. Het is lastig weer rustig te worden. Logisch te kunnen denken. Waar ik deze symptomen in de loop der jaren heel goed ben gaan beheersen. Kwam het nu in volle sterkte weer omhoog.

Het is zoals het is. Herkennen, erkennen en respecteren wat er speelt…en weer doorgaan. Hoe is dat voor jou? Wat doe jij allemaal precies (of juist niet) in de drukke decembermaand?

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl