Op stap met een kleuter. In een weekend via de champagnestreek naar Oost-Frankrijk en weer terug. Bijna 2000 kilometer rijden. Een echte roadtrip.ย Is het te doen? Wat zijn mijn tips & tricks om het behapbaar te maken en houden? Ik deel graag mijn ervaringen met je. Want hoe je het ook went of keert. Kinderen zijn gewoon best flexibel. En wij als ouders ook trouwens.
Beren op de weg zien
In deel 1 kon je al lezen hoe wij stapje voor stapjeย steeds verder en meer zijn gaan reizen met eerst baby, toen dreumes, peuter en dan nu kleuter. Grappigย genoeg ben ik nu zelf het reizen met de auto veel meer gaan waarderen. Zelfs of misschien wel jรบist met een kleuter. Want ik zal je eerlijk vertellen. Ik zag er toch wel een tikje tegenop. Ineens kwam een vroegere eigenschap van mij. Nogal snel beren op de weg zien. Weer naar boven. En kon ik allerlei dingen bedenken waarom een roadtrip met een kleuter niet zo handig zou zijn.
Mama, wanneer gaan we weer naar Frankrijk?
Gelukkig weet ik nu dat het dus wรจl te doen is. En dat het ook nog eens superleuk is! Want kleuter heeft al twee keer geroepen: “Mama, wanneer gaan we weer naar Frankrijk?“. Ze vond het erg leuk. Zou wel liever iets minder uren per dag willen rijden. Maar heeft bovenal genoten. Van een andere omgeving. De Franse ontbijtjes. De gezelligheid van het (latere) samen uit eten gaan. Haar grote (tweepersoons) bed in de hotelkamers. Zo schattig. Je merkt ineens hoe een kleuterย heel snel ‘groot’ wordt.
Prachtige landschappen
Changez s’il vous plaรฎt
We rijden L’Epine binnen
De prachtige Basilique
En route
Afijn, op zaterdag vertrokken we rond het middaguur uit L’Epine (prachtige Basilique, mooie omgeving) via de Bar le Duc-route naar Sochaux, in Oost-Frankrijk. Rijden in een automaat is trouwens zรณ fijn. En dit was ook nog een hele soepele variant, je voelt ‘m bijna niet schakelen.ย Wat ons ook opviel tijdens de rit? Het verschil in hoogtes. Hoe we daar achter kwamen? Het multimedia scherm gaf het aan. Het hoogste punt waar we reden was 650 meter boven de zeespiegel!
Met een kleuter naar het Peugeot Museum
We waren erg nieuwsgierig naar het Peugeot Museum, ook wel ‘Musรฉe de lโAventure Peugeot’ genoemd. Naast eenvoudigweg genieten van een vakantie en natuurlijk het lekkere eten, vinden we een beetje cultuur snuiven ook goed voor de algemene ontwikkeling. En aangezien weย nu in deย prachtige ‘auto van het jaar 2017’ reden (de Peugeot 3008 GT), was dat een goede trigger om ook het speciale museum te bezoeken.
We zijn er! En hebben de omgeving alvast verkend
Ook al was het museum al dicht, we konden toch deze prachtige afbeelding bewonderen
Mailen met Jeremy Clarkson
Bij aankomst in Sochaux gingen we alvast even een kijkje nemen, wat heel makkelijk was omdat we een hotel hadden gekozen wat letterlijk naast het museum ligt. Handig, zodat we de ochtend erna zo vroeg mogelijk konden rondkijken. Ik weet niet hoe het met jullie is, maar in de ochtend heb ik zelf de meeste energie en sta ik ook het meest open voor het opdoen van nieuwe kennis. Ook is het dan nog niet zo druk met bezoekers zodat je alle ruimte hebt. Jullie wisten al dat ik van auto’s houd (ik heb ooit een leuke mailwisseling met Jeremy Clarkson gehad), dus ik had er zin in.
Voor ieder wat wils
De man en kleuter ook! Maar ‘first things first‘. We besloten eerst in te checken in ons hotel. Daarna direct een aperitiefje te nemen. Heerlijk. Al met al waren we best een tikje hongerig. Dankzij de ontzettend vriendelijke receptioniste kregen we heerlijke toastjes met tonijnsalade en wat kleine snackjes. Genieten. Nu waren we in ieder geval voorbereid en wisten we dat eerder dineren dan 19 uur gรฉรฉn optieย was.
Dan maar even een aperitief in ons hotel
Italiaans eten in Frankrijk
Aldus hebben we rustig onze familiekamer verkend (twee hotelkamers met een ‘connecting private hallway‘, heel prettig). Mocht Mila haar nieuwe ‘Elsa-jurk’ aanpassen en dachten we alvast na over ons bezoek aan het Musรฉe de l’Aventure Peugeot. Geheel relaxed schoven we klokslag 19 uur aan bij een gezellig Italiaans restaurant aan de overkant van ons hotel. Grappig genoeg hoorden we van meerdere kanten dat er in Sochaux niet veel te doen was. Wij denken daar toch iets anders over. Natuurlijk waren we er maar een nachtje, maar toch.
Cultuur snuiven
Na een goede nachtrust en wederom een – alhoewel niet te vergelijken met hotel Pasteur – heerlijk ontbijt maakten we ons op voor een paar uurtjes cultuur snuiven. Hoe leuk was het datย deย damesย van de receptie Mila bij binnenkomst direct een Peugeot ‘werk’-boekje en een potloodje gaven. Opdrachten, raadsels, een doolhof. Ze kon van alles en nog wat doen. Sowieso was ze ook erg geรฏnteresseerd in alles wat het museum te bieden had. De man daarentegen was in het museum met name niet weg te slaan bij de auto’s.
De prachtige (en ‘impressive’) entree van het museum
Kijk mama!
C’est une voiture
Van koffiemolens via wasmachines naar auto’s
Ikzelf was ook behoorlijk gecharmeerd van de andere producten, zoals koffiemolens, radio’s, wasmachines, fietsen en allerlei andere producten. Wat heeft Peugeot veel gedaan! Gelukkig kregen we ook een audiogids mee, zodat we – indien gewenst – iets meer over de achtergrond konden horen. Zelfs in het Nederlands! Mila kon ondertussen vrijelijk rondlopen met haar boekje. Soms liep ze met ons mee. Soms ging ze even zitten op een van de vele bankjes. Omdat het prima te overzien was, voelde het veilig genoeg om haar ook zelf haar gang te laten gaan.
Koffiemolens! Wat veel soorten. En wat zijn ze mooi!
Jaja, daar is ie weer, de selfie
Langzaam onderweg van oldtimers naar de moderne auto’s
Cute!
Hebben, hebben, hebben. Helaas … het is een (prachtig) prototype
Mama, mag ik ook even luisteren?
Mila vermaakt zich prima met haar Peugeot-boekje
Wist je dat Peugeot ook heuse foodtrucks heeft? ‘Le Bistrot du Lion’
Naturellement! De pepermolens. Ook wij hebben er eentje thuis
Jawel! Daar is ie! Peugeot 3008 GT
Roadtrip met een kleuter: een verrijking
Concluderend. Een roadtrip is – naar mijn gevoel – behalve een fijne vakantie ook nog eens goed voor haar algemene ontwikkeling. Een ander land. Andere gewoontes. Cultuur.ย Things to do. Het verrijkt je. Verbazingwekkend hoe een kleuterย zich aanpast. Heel eerlijk? Een keer heeft ze verdrietig op de achterbank – met tranen in haar ogen – gezegd dat ze het niet meer leuk vond, het rijden. Let wel, op dat moment zaten we een uurtje of vijf in de auto. Wel wat meerย plaspauzes en pauzes om te tanken gehad (in Duitsland rijd je wat harder en dus verbruik je meer brandstof). Maar dat was het dan ook.
Mila’s meest dierbare souvenir en knuffel nummer 28 voor in haar bedje: we noemen hem mini-blue
Zelfkennis
De volgende keer zou ik dan ook iets meer tijd uittrekken. Geen ‘gewoon’ weekend maar een lang weekend. Iets meer ruimte om bij te komen. Wellicht ook nรณg iets meer van de (prachtige) omgeving zien. Maar vooralsnog? Ben ik enorm tevreden met ons weekend. Onze roadtrip. Met een kleuter. Je verlegt je grenzen. Merkt dat een kleuter meer aankan dan je denkt. En leert ook weer wat over jezelf.
Goede voorbereiding is het halve werk
Care to share Rory? Ik kan soms ineens een suikertekort hebben als ik te lang niets gegeten heb. Dan mรณet ik ineens wat eten (of drinken) en dat kan niet altijd stante pede. Opย dat soort situaties zou ik voortaan meer voorbereid willen zijn. Door standaard wat snacks (bijvoorbeeld doosjes rozijntjes, pakjes Sultana en pakjes appelsap) in de auto te hebben liggen. En voor een kleuter zou het ook fijn kunnen zijn om een dvd-speler in de auto te hebben. In dit geval hebben we het mogen lenen van een collega van de man. Om er tijdens de rit achter te komen dat het apparaat niet werkte…
Afijn, we haalden net op tijd de Mc Donalds in Amersfoort, want ik moet eerlijk bekennen dat mijn humeur tot een nulpunt was gedaald. Maar na een paar happen van een Cheeseburger (niet echt Schijf van Vijf, I know. Maar hoe vaak eten we dit? Een keer per jaar is veel) kwam de vrolijke Rory weer tevoorschijn. Ach, het is zoals het is, toch. Een dag niet geleerd is een dag niet geleefd. Ofzo.
Check deze prachtige kleur sfeerverlichting die we zelf hebben uitgekozen
Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg
Iets meer voorbereiding dus. Maar ik zal je vertellen. De ‘oldskool‘ dingen zoals liedjes zingen, ‘ik zie ik zie wat jij niet ziet’, Duitse woordjes leren (de navigatie stuurde ons via Duitsland richting huis), rijmen, andere spelletjes doen? Het werkt als een tierelier. En het is ook nog eens gezellig. Ook voor ons. Als ouders. Als gezin.
Aan al het mooie komt (tijdelijk) een eind. Adieu! Bedankt Peugeot. Het was een onvergetelijke ervaring!
Ben jij weleens in een museum geweest met je kind? ย
Tot de volgende keer.
Rory Blokzijl
